W ramach pierwszego etapu realizacji stref zieleni w parku Narutowicza uporządkowano piesze trasy komunikacyjne – aleje parkowe, wykonano nowe schody terenowe, zainstalowano stylowe oświetlenie, nawiązujące do miejskich latarni gazowych oraz elementy małej architektury. Wykonano liczne nasadzenia zieleni. Ten etap nie obejmował rejonu dawnego amfiteatru, który wobec wykonanej rewaloryzacji parku i aktualnie kontynuowanych prac remontowych piwnic pojezuickich we wnętrzu „Wzgórza Abrahama”, pozostaje ostatnim elementem, który ze względu na żałosny stan techniczny należy niezwłocznie poddać pracom zabezpieczającym i remontowym.
Park miejski w połowie XX w. został wzbogacony o scenę plenerową z ukształtowaną amfiteatralnie na wzgórzu widownią. Schodkowa konstrukcja siedzisk wykonana została z elementów betonowych. Scenę i mur oporowy wieńczący amfiteatr wykonano z kamienia polnego. O ile mur nadal pełni swoją funkcję oporową, a jego stan techniczny jest dobry i nie powoduje żadnego zagrożenia, o tyle konstrukcja siedzisk jest w bardzo złym stanie i wymaga niezwłocznej interwencji.
Z uwagi na brak możliwości wykorzystania amfiteatru zgodnie z jego pierwotną funkcją projekt nie przewiduje remontu obiektu, a jedynie jego zabezpieczenie i częściową rozbiórkę, tak, aby nie stanowił on zagrożenia dla bezpieczeństwa osób odwiedzających park.
Aby relikty dawnego amfiteatru nie zaginęły zupełnie, zakłada się pozostawienie elementów, które są zachowane w dobrym stanie technicznym w tym ich części w formie siedzisk wylewanych z użyciem kamienia polnego oraz murów oporowych zlokalizowanych u szczytu i podnóża skarpy, a także schodów, które ze względu na brak możliwości wykorzystania na obszarze będącym miejscem użyteczności publicznej, nie mogą pełnić swojej podstawowej funkcji, nie posiadają bowiem minimalnych parametrów technicznych (szerokości biegu i wysokości). Pozostawione schody będzie można wykorzystywać jako ewentualne przejście serwisowe dla obsługi zieleni.
Docelowy projekt przewiduje uczynienie z amfiteatru rodzaju romantycznej trwałej ruiny przerośniętej piękną zielenią. W tym celu przewidziano nasadzenia ozdobnych pnączy i roślin okrywowych.
W miejscu dawnej sceny przewidziano z kolei instalację gloriety pełniącej funkcję stelażu dla pnączy, a także rolę znaku przestrzennego przy wejściu do zrewitalizowanych piwnic pod „Wzgórzem Abrahama”.
Z uwagi na chęć pozostawienia funkcji koncertowej, z jaką kojarzony jest ten teren, pośrodku parku przewidziana jest instalacja drewnianej altany mogącej pełnić funkcję altany muzycznej.
Przewidywane uspokojenie ruchu kołowego i ograniczenie związanego z nim hałasu, szczególnie uciążliwego od strony ulicy 3 Maja, które ma się dokonać w związku z planowaną budową obwodnicy miasta, pozwoli na jeszcze lepsze wykorzystanie terenu parku dla funkcji rekreacyjnych oraz turystycznych. Dlatego też należy zadbać o wprowadzenie elementów umożliwiających wykorzystanie przestrzeni publicznej możliwie szerokiemu gronu odbiorców. Zakładany planowany efekt jest do osiągnięcia poprzez instalację altany muzycznej w centralnym punkcie przestrzeni parkowej oraz instalację gloriety u podnóża amfiteatru, a zarazem w bezpośrednim sąsiedztwie XVI-wiecznych pojezuickich piwnic. W pobliżu altany muzycznej wykonane zostanie złącze energetyczne umożliwiające podłączenie sprzętu muzycznego lub innego w zależności od potrzeb użytkowników.
źródło; UM Pułtusk
