Ta porośnięta chaszczami ruina nie stoi na żadnym odludziu, tylko przez całe lato tak właśnie prezentowała się tuż przy krajówce, w okolicach cmentarza żołnierzy radzieckich. Ktoś kiedyś wydał spore gminne pieniądze na oznakowanie tras rowerowych i ustawienie drewnianych wiat z ławeczkami, na których rowerzyści czy nawet strudzeni podróżą autem turyści, mogliby przysiąść zjeść kanapki, napić się wody. No cóż, widząc stan obecny trudno sobie to wyobrazić... Dlatego właśnie do znudzenia będziemy powtarzać, że o wszystko co się raz zrobi trzeba systematycznie dbać. Inaczej są to pieniądze i wysiłek wyrzucone w błoto. W tym przypadku w chaszcze.
