Parking przy VENDO PARK

Najwyraźniej osoba projektująca oznakowanie na terenie galerii handlowej nie wiedziała, czy wprowadzić na parkingu "strefę ruchu" czy "strefę zamieszkania", wobec czego na wjazdach ustawiono słupki zarówno z jedną jak i drugą informacją. Problem polegał na tym, że warunki poruszania się pieszych i pojazdów w tych dwóch strefach wykluczają się wzajemnie. Chodziło głównie o bezpieczeństwo pieszych: w "strefie zamieszkania" pieszy na jezdni ma bezwzględne pierwszeństwo przed pojazdami, a w "strefie ruchu" piesi generalnie nie powinni poruszać się po jezdni.

Musiało upłynąć wiele miesięcy, ale ostatecznie zarządca galerii najwyraźniej przemyślał sprawę i "strefa zamieszkania" zniknęła z wjazdów na teren Vendo Park.

Dla porządku i z czystej życzliwości przypominamy: na obszarze objętym "strefą ruchu" obowiązują wszystkie przepisy przewidziane w kodeksie drogowym – tak jak na drodze publicznej. W przypadku tego parkingu trudno jednak wskazać,  których kierowców obowiązuje kodeks, bo gdyby doszło do jakiejś dyskusyjnej, kolizyjnej sytuacji, to powstanie pytanie: którym wjazdem samochód wjechał na parking? Jeśli głównym wjazdem, na wprost autobusowej poczekalni – to kierowca ma obowiązek stosować się do warunków w strefie ruchu. Jeśli jednak wjedziemy drugim, dalszym wjazdem, za elektromarketem, to formalnie rzecz biorąc wjedziemy na teren nieoznakowany. W Polsce póki co obowiązuje ruch prawostronny i regulacje prawne, które nakazują ustawianie znaków drogowych po prawej stronie. Są oczywiście nieliczne znaki, które stawia się po lewej, jeśli mają obowiązywać "po lewej", jak choćby znak zakazu postoju czy zakazu zatrzymywania. Jednak znaku "strefa ruchu" po lewej stronie ustawiać nie wolno. Możemy się domyślać, że zarządca galerii niekoniecznie musi się znać na organizacji ruchu drogowego i angażuje do takich zadań "osobę kompetentną". Jakie są w tym wypadku tego skutki – widzimy. Jakie jeszcze mogą się pojawić? Cytujemy fragment kodeksu wykroczeń: art. 85a. § 1. Kto narusza przepisy dotyczące sposobu znakowania dróg wewnętrznych, podlega karze grzywny. § 2. Tej samej karze za czyn określony w § 1 podlega ten, kto zlecił wadliwe dokonanie tej czynności.