Najczęstszymi objawami dyskopatii są: ból miejscowy (w okolicy potylicznej, nasilanie się dolegliwości przy skrajnych ustawieniach głowy, towarzysząca sztywność karku), ból promieniujący o dużym natężeniu. Mogą występować zaburzenia czucia i ruchowe.
Leczenie dyskopatii szyjnej może być zachowawcze i operacyjne. W przypadku rozpoznania tego schorzenia bez objawów neurologicznych, w pierwszym etapie wdraża się leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), miorelaksantami (lekami działającymi tłumiąco na ośrodkową impulsację ruchową w obrębie rdzenia kręgowego, zmniejszającymi napięcie mięśni szkieletowych), kinezyterapią (leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza) i fizykoterapią. W przypadku nieskuteczności wyżej wymienionych metod możliwe jest zastosowanie przezskórnyh technik operacyjnych, np. neuroplastyki.
Ból wiąże się z ograniczeniem ruchomości, osłabieniem siły mięśniowej, a także z przykurczami i zwiększeniem napięcia w stawach. Po leczeniu farmakologicznym, pacjent odczuwa krótkotrwałą poprawę. By podtrzymać efekt i nie dopuścić do dalszego rozwoju choroby, należy włączyć leczenie kinezyterapeutyczne. Odpowiednie ćwiczenia pozwolą wzmocnić osłabione mięśnie oraz rozluźnią i zrelaksują mięśnie nadmiernie przykurczone.
Lecząc dyskopatię ruchem, należy wzmocnić mięśnie prostujące głowę, mięśnie zginacze głębokie szyi, popracować nad ruchem retrakcji oraz zmniejszyć ograniczenie skłonów w bok.
Zapraszam na zajęcia fitnessu medycznego oraz zdrowy kręgosłup do Perła Wellness!
Mgr fizjoterapii Joanna Zabłocka - Leonowicz|
