Czcigodny Jubilat Józef

Od czego zaczniemy? Od... urodzin oczywiście. Nasz proboszcz, Józef Gawlik, urodził się 18 marca 1947roku w miejscowości Dąbrówki, parafia Borkowo Kościelne sierpeckiego powiatu. Po ukończeniu matury w sierpeckim LO, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1972 r. w rodzinnej parafii z rąk bpa Jana Wosińskiego. Następnie pracował jako wikariusz w trzech parafiach - po 3 lata w Płocku (pw. Maksymiliana Kolbe), w Pułtusku (pw. św. Mateusza) i w Przasnyszu (pw. św. Wojciecha).
W 9. roku kapłaństwa został proboszczem w Popowie nad Bugiem, gdzie pracował w latach 1981 – 1987. Trudne czasy stanu wojennego i kryzysu gospodarczego w Polsce! Mimo to organizował uroczystości religijne i patriotyczne z udziałem aktorów scen warszawskich, dożynki parafialne i loterie, z których dochód był przeznaczony na remont kościoła. Inicjatywy te spotkały się dużą życzliwością parafian, gości i letników z Warszawy i okolic. W chwili objęcia parafii przez ks. J. Gawlika, kościołowi w Popowie groziło zawalenie dachu. W tej dramatycznej sytuacji młody proboszcz przystąpił energicznie do gruntownych remontów.
Kolejne remonty?
Do najważniejszych w trakcie posługi proboszczowskiej ks. Józefa w Popowie należą: generalny remont kościoła, wymiana więźby dachowej i pokrycia dachowego, remont wież i wymiana ich pokrycia, uzupełnienie zniszczonych cegieł na elewacji świątyni, remont kamiennych schodów przy wejściu do kościoła, renowacja drzwi zewnętrznych, wymiana ¼ tynków wewnętrznych, zamontowanie nowej instalacji elektrycznej i nagłośnieniowej, zakup nowych żyrandoli, malowanie wnętrza świątyni, remont organów. Przeprowadzono również remont parkanów i bram przy cmentarzu i przy kościele. Ogrom pracy i wysiłku zważywszy, że w tym samym czasie ks. Józef pełnił funkcję kapelana więzienia i wizytatora nauki religii w dekanacie pułtuskim.
Po 6. latach gorliwej pracy w Popowie w 1987 r. został mianowany proboszczem w Kroczewie.
Oprócz normalnej pracy duszpasterskiej w Kroczewie, także przeprowadził wiele prac remontowo – budowlanych: zbudował oczekiwaną od dziesiątków lat wieżę kościelną, kościół filialny pw. św. Józefa w Wojszczycach, który konsekrował ks. biskup R. Marcinkowski, przeprowadził remont plebanii, uporządkował cmentarz grzebalny i teren przy plebanii i przy kościele.
W 1997 r. znów przeprowadzka. Ks. Józef został mianowany proboszczem w parafii pw. św. Józefa w Pułtusku. W ciągu 20. lat podjął wiele inicjatyw duszpasterskich i charytatywnych – wielkim JEGO dziełem był Społeczny Komitet. Wyposażył świetlicę parafialną dla dzieci z ubogich rodzin, dzięki odważnej decyzji w budynku poklasztornym powstało Hospicjum Stacjonarne Caritas Diecezji Płockiej dla Ciężko Chorych z terenu miasta i okolic, a przez ostatnich kilka lat był kapelanem tego hospicjum.
W czasie swojej posługi w Pułtusku ks. Józef wykonał wiele prac – wymieńmy tu remont generalny kościoła parafialnego i jego wyposażenia, jak również remont kościoła filialnego w Kacicach. Przeprowadził remont całkowicie zniszczonego, zwróconego przez służbę więzienną budynku poklasztornego. Też wielkie dzieło. Odnowił starą plebanię i wszystkie pozostałe budynki parafialne.
Przez dwa ostatnie dziesięciolecia przeprowadził konserwację zabytkowego wyposażenia kościoła św. Józefa. Ogromna praca na rzecz parafii, ale także na rzecz ratowania zabytków i estetyki miasta.
Podkreślmy, że ksiądz kanonik zawsze i na pierwszym planie stawiał sprawy duchowe i duszpasterskie. Wierni szczególnie cenili JEGO głębokie w treści kazania, wygłaszane piękną polszczyzną - trafiały do serc i umysłów wiernych. Wymagający duszpasterz! Najpierw wymagał od siebie, następnie od innych. Przeprowadził ponad 100 rekolekcji i misji parafialnych. Był członkiem zespołu diecezjalnego kapłanów, głoszących rekolekcje na temat miłosierdzia Bożego. Pełnił wiele funkcji – dość wymienić funkcję kapelana powiatowego Związku OSP w Pułtusku od 2000 r. oraz kapelana hospicjum stacjonarnego w Pułtusku oraz opiekuna świetlicy parafialnej dla dzieci z ubogich rodzin. Za swoje osiągnięcia duszpasterskie w 2002 r. został odznaczony godnością kanonika honorowego Kapituły Pułtuskiej. OSP odznaczyło GO kilkoma medalami strażackimi, w tym Złotym Znakiem Związku.