Nazywam się Piotr Damps i od dwóch lat jestem pastorem zboru " Kościół dla Pułtuska" działającego w ramach Kościoła Zielonoświątkowego w RP. Przyjechałem z Warszawy, gdzie wysłano nas do Pułtuska w ramach zakładania nowych zborów. Mieszkam tu z żoną Anną i córką Noemi.
A skąd pomysł stworzenia Kościoła dla Pułtuska? Jak to w praktyce wyglądało?
Naszym marzeniem było i jest jest tworzyć kościół na miarę XXI wieku, będący odpowiedzią na potrzeby współczesnego człowieka. Wiedzieliśmy, że w Pułtusku jest grupa wiernych, ale chcieliśmy przyciągnąć też nowych ludzi, dać wierzącym alternatywę. Nasz macierzysty warszawski kościół na Zaciszu wysłał nas do pracy misyjnej w Pułtusku. Po krótkim czasie okazało się, że zainteresowanie jest spore. Wystąpiliśmy o rejestrację i dwa lata temu nastąpiła uroczysta inauguracja Kościoła dla Pułtuska.
I od tej pory ciągle się rozwijacie?
Tak. Pragniemy, aby ludzie odkrywali łaskę i miłość Boga w swoim codziennym życiu i mogli się cieszyć błogosławieństwem i pełnią, które obiecał nam nasz dobry Bóg. To marzenie udaje się realizować poprzez spotkania i eventy. Na przykład od 1 maja będziemy gościć grupę studentów z Kanady. Razem będziemy mogli przez trzy tygodnie usługiwać mieszkańcom i instytucjom pułtuskim takim jak szkoły, Dom Polonii czy też dom Senior Wigor.
Usługiwać, to znaczy?
Razem z młodymi Kanadyjczykami pojawimy się na pewno w Zespole Szkół Nr 2 na Popławach. Dzieci ze szkoły podstawowej postaramy się zapoznać z kulturą i historią Kanady poprzez gry i zabawy integracyjne, natomiast w gimnazjum planujemy prelekcje antynarkotykowe. Spotkamy się również z seniorami z dziennego domu Senior Wigor. Być może uda nam się pomóc im w malowaniu w budynku, jeśli planowany remont da się zgrać czasowo.
Ile wiernych gromadzi Kościół dla Pułtuska, gdzie i jak często się spotykacie, jak te spotkania wyglądają?
Kościół jest w fazie rozwoju i coraz więcej osób przychodzi dowiadując się o nas poprzez internet czy też zwykłe ludzkie relacje, które uważam za priorytet jeśli chodzi o budowanie kościoła. Nabożeństwa odbywają się w niedziele, o 10.30, w Klubie Studenckim Akademii Humanistycznej. W tym samym miejscu, w piątki, o 18.15 mamy spotkania z Duchem św. Gromadzimy się również na indywidualnie ustalanych spotkaniach w grupach domowych, na czytaniu Ewangelii.
Jak jesteście postrzegani przez lokalne, małomiasteczkowe środowisko?Jak odbierają Was zwykli ludzie, a jak przedstawiciele lokalnych władz?
Trudno mi powiedzieć jak spostrzegają nas przedstawiciele lokalnych władz. Trzeba by ich zapytać. Z moich obserwacji odbiór jest pozytywny, ale to może być subiektywne i nie musi się pokrywać z moim wyobrażeniami. Jeśli chodzi o mieszkańców to odbiór jest bardzo pozytywny.
Co chciałby Pan zmienić w Pułtusku i mentalności jego mieszkańców?
Ponieważ kochamy Boga, chcemy aby ludzie poznawali Go i żyli zwycięskim życiem, gdyż Jezus zwyciężył śmierć i grzech, a wiara w Niego daje nam zwycięstwo nawet w obliczu przeciwności. Jesteśmy kościołem, który przyjmuje nowe życie z Jezusem z entuzjazmem, pasją i oczekiwaniem. Chcemy zmieniać nasz świat, ponieważ wierzymy, że kościół ma być jak światło w ciemności, przynosić pomoc i dawać nadzieję tam, gdzie jej nie ma. Widzę zbyt wielu przytłoczonych ludzi nie mających nadziei. Kiedy pytam czy wierzą, że Bóg ich kocha to najczęściej słyszę odpowiedź-NIE! Dlatego głosimy Ewangelię- to jest Dobrą Nowinę o Jezusie kochającym miłością bezwarunkową.
Jak docieracie do wiernych, sympatyków, wszystkich zainteresowanych Waszą działalnością?
Sposób docierania jest naturalny, jak wcześniej wspomniałem poprzez relacje. To najlepszy sposób na budowanie kościoła.
Czego życzyć Kościołowi dla Pułtuska z okazji drugich urodzin?
Bóg dał nam w Chrystusie wszystko co potrzebne jest do życia i do pobożności. A czego życzyć? Żeby w KDP - w Kościele dla Pułtuska nigdy nie zmalał ten entuzjazm i radość, jaką mamy na nabożeństwach i na co dzień.
